Autor: Iwona Kienzler
Liczba stron: 356
Wydawnictwo: BELLONA
Niedawno w szkole robiliśmy projekt edukacyjny związany z epoką PRL-u. Dlatego właśnie, kiedy zobaczyłam tę książkę, pomyślałam, że chętnie przeczytam więcej na ten temat. Liczyłam na zdjęcia uzupełniające tekst, ale niestety w książce ich nie ma. Są za to, wydrukowane inną czcionką niż reszta tekstu, bardzo życiowe dowcipy, powstałe w tych trudnych czasach młodości moich rodziców.
Nie jest to książka beletrystyczna, lecz popularnonaukowa. To trochę utrudniało mi czytanie, bo nie wszystkie pojęcia były dla mnie jasne. Nastolatki powinny czytać tę książkę wraz z rodzicami lub dziadkami, którzy mogliby wyjaśniać niektóre tematy. Z lektury dowiedziałam się na przykład, co to jest komuna, socrealizm, ZOMO czy MO, pojęcia do tej pory zupełnie mi obce. Wtrącane do tekstu dowcipy bardzo pomogły mi zrozumieć klimat Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Ludzie tak sobie wtedy radzili z trudnościami - żeby nie płakać nad wszechobecną cenzurą i utrudnieniami wymyślanymi przez władze, żartowali z otaczającego ich świata.
Według mnie dużą zaletą tej pozycji jest prosty język, którym autorka opisuje zagmatwane przecież losy Polski i jej mieszkańców, naświetla sprawy polityczne, społeczne i kulturalne.
Chociaż książka nie należy do łatwych dla osób, które nie znają tamtych czasów z własnego doświadczenia, uważam, że warto ją przeczytać. Każdy, kogo interesuje okres PRL-u, znajdzie w niej rzetelną wiedzę okraszoną dowcipami i anegdotami o milicjantach, sklepach mięsnych czy politykach.
Katja
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz