"Syn Neptuna" Rick Riordan - recenzja

Tytuł: Syn Neptuna

Autor: Rick Riordan

Liczba stron: 475

Wydawnictwo: Galeria Książki

II tom serii Olimpijscy Herosi (kontynuacja serii Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy)

Na początku książki miłe zaskoczenie czytelnika – przydatna mapa Obozu Jupiter. W drugim tomie serii nareszcie pojawia się Percy Jackson, którego bardzo polubiłam. Narracja w powieści jest trzecioosobowa, z punktu widzenia Percy'ego i jego nowych przyjaciół: Franka i Hazel. W serii Percy Jackson i Bogowie Olimpijscy narracja była w pierwszej osobie, dlatego początkowo dziwnie mi się się czytało, ale po paru rozdziałach przywykłam do takiej narracji.

Percy (tak, jak w „Zagubionym Herosie” Jason) traci pamięć. Nie pamięta nic oprócz tajemniczego imienia Annabeth. Z pomocą Junony, rzymskiej odpowiedniczki Hery, udaje mu się dotrzeć do obozu Jupiter – obozu półbogów, dzieci rzymskich bogów. Życie chłopca w tym miejscu nie jest łatwe, ponieważ odróżnia go od innych obozowiczów parę następujących cech: nazywa bogów imionami greckimi, a nie rzymskimi, umie mówić po grecku, nie po łacinie i ma dziwny naszyjnik z koralikami oraz miecz z niebiańskiego spiżu (materiał mało popularny wśród Rzymian). Mimo trudności udaje mu się zaprzyjaźnić z Frankiem oraz Hazel i razem muszą wyruszyć na misję. Misja ta nie jest prosta, a czas ucieka. Herosi muszą udać się na Alaskę (miejsce poza kontrolą bogów), uwolnić Tanatosa i pokonać giganta. Po drodze czeka ich wiele przygód. Tempo akcji nie jest ani za szybkie, ani za wolne. Jest dużo zwrotów i tajemnic, co dostarcza niesamowitych wrażeń. Nasi bohaterowie mają szansę poznać odpowiedzi na kilka pytań, takich jak: kim jest i skąd pochodzi Percy, od czego może zależeć życie Franka i jaka jest tajemnica jego rodziny, jakie sekrety skrywa przeszłość Hazel, o co chodzi w przepowiedni siedmiorga, czy matka Ziemi Gaja jest tak zła, jak mówią oraz co się stanie, gdy Gaja wkrótce się przebudzi...

Podobało mi się to pomieszanie starożytności, mitologii i współczesności. To naprawdę ciekawy i oryginalny pomysł. Czytając miałam wrażenie, że Rick Riordan zaplanował każdy, nawet najmniejszy, szczegół. Wszystko było dopracowane i zgrane. Nowe postacie zaintrygowały mnie, a poznawanie ich historii podczas czytania było ekscytującym przeżyciem, bo w końcu każdy jest inny i każdy ma swoją niezwykłą historię.

Pierwsza część serii podobała mi się troszkę bardziej, ponieważ wolę mitologię grecką, a w drugim tomie przeważa rzymska. Książki Riordana mają na świecie rzeszę fanów. Nie dziwię się temu i sama też się do nich zaliczam. W drugim tomie, tak jak i w pierwszym, jest wiele barwnych postaci, szczypta miłości i humoru, suspens oraz najważniejsza przygoda, której długo nie zapomnę. Młodsza i starsza młodzież może się cieszyć, bo to kolejna niesamowita przygodowa powieść. Polecam.

Julia Dziechciarz