07 lutego

"Ostatni Mohikanin" Marc Bourgne, Marcel Uderzo - recenzja

"Ostatni Mohikanin" Marc Bourgne, Marcel Uderzo - recenzja

"Ostatni Mohikanin" to drugi tom przygód trapera i myśliwego Sokolego Oka. James Fenimore Cooper napisał aż pięć powieści przygodowo-historycznych w tym cyklu. Drugi tom stał się kolejnym komiksem w cyklu Adaptacje Literatury wydawnictwa Story House Egmont. Autorem tekstu jest Marc Bourgne, a rysunki stworzył Marcel Uderzo. Kolorami zajęła się Monique Ott.

Akcja rozgrywa się w 1757 roku, kiedy trwa walka między Francuzami i Anglikami o podbój Nowego Świata. Europejczycy biją się, nie zważając na rdzennych mieszkańców tych terenów, Indian. Alicja i Kora, piękne córki brytyjskiego pułkownika Monro, wyruszają w pełną niebezpieczeństw drogę, aby dotrzeć do fortu William Henry, którego obroną dowodzi ich ojciec. Do wyprawy dołącza spontanicznie Sokole Oko, kiedy orientuje się, że indiański przewodnik wędrowców specjalnie sprowadził ich z właściwego szlaku, aby wciągnąć w zasadzkę Francuzów. Dziewczętom udaje się dotrzeć do fortu, jednak w toku walk zostaje on zdobyty przez Francuzów, a córki pułkownika porwane. Sokole Oko wyrusza im na ratunek. Jak potoczą się losy bohaterów? 

"Ostatni Mohikanin" to klasyk wśród amerykańskich powieści przygodowych. Twórcy komiksu zachowali westernowy klimat tej opowieści i udało im się świetnie odtworzyć emocje bohaterów.   

Zojka

06 lutego

"Dzwonnik z Notre Dame" - recenzja

"Dzwonnik z Notre Dame" - recenzja

"Dzwonnik z Notre Dame" to kolejna adaptacja komiksowa klasyki literatury wydana przez Story House Egmont. Jest to debiutancka powieść Victora Hugo, która została opublikowana w 1831 roku. Od tego czasu zachwyca kolejne rzesze czytelników.

W powieści, a więc i w komiksie, znajdziemy między innymi wątek związany z głównymi bohaterami tej historii: Cyganką Esmeraldą i dzwonnikiem Quasimodo. Uczucie rodzące się między tym dwojgiem ludzi jest skomplikowane i naznaczone wieloma emocjami. Miłość właściwie niemożliwa, budząca wewnętrzne konflikty i popychająca bohaterów do decyzji mających przeróżne konsekwencje. 

Oprócz wątku miłosnego autor włączył do tej historii również tematy polityczne, społeczne i religijne. Wszystkie przeplatają się, tworząc obraz piętnastowiecznego Paryża, nad którym góruje Katedra Najświętszej Marii Panny, będąca świadkiem wielu rozgrywających się w powieści/komiksie wydarzeń. 

Chociaż jest to adaptacja komiksowa i opisywane w powieści wątki zostały tutaj bardzo skrócone i uproszczone, nie jest to lektura dla młodszych czytelników. Jej złożoność i poruszone problemy wymagają dojrzalszego podejścia do literatury.

Zojka


04 lutego

"Pocahontas" - recenzja komiksu

"Pocahontas" - recenzja komiksu

Przed nami kolejny tom wspaniałej serii: Klasyczne baśnie  Disneya w komiksie wydawanej przez wydawnictwo Egmont Tym razem zagłębiamy się w przygody Pocahontas i jej przyjaciół w odległej Ameryce, która jest odkrywana przez rządnych złota i terenów Anglików. Szczególnie parszywą postacią jest gubernator Ratcliffe, który bardzo chce przypodobać się królowi Jakubowi. Zrobi wszystko, by zdobyć bogactwo. 

Pocahontas obserwuje przybyłych marynarzy i wpada na Johna Smitha, w którym się zakochuje ze wzajemnością. Poznają siebie i opowiadają o swoim życiu, wiele się dzieje w tym komiksie. Jeśli ktoś nie zna tej historii, powinien przeczytać, ci, co znają przypomną sobie cudowną historię, której elementy wydarzyły się naprawdę, a postacie występujące w komiksie istniały w realnym życiu.

Scenariusz stworzyli: Bob Foster i Silvia Dell'Amore, a ilustracje: Dan Spiegle i składa się z 64 stron. Zawsze na początku mamy przedstawienie najważniejszych postaci, a na końcu obrazkowe wspomnienia. Komiks wydany jest bardzo ładnie na śliskim papierze, barwy takie jak filmie animowanym.





 Wiele jest pięknych zdań zapadających w pamięć, np.:


                    Wszędzie wkoło otaczają cię duchy, dziecko. Zamieszkują ziemię, wodę i niebo. Jeśli wsłuchasz się w ich głos, poprowadzą cię do celu.
                            op. cit. s.20
                                                                      







Ojciec chciałby, żebym była jak ta rzeka - cicha i spokojna. Ale ona wcale taka nie jest.
                         op. cit.s.17








Polecam serdecznie ten tom i całą serię.
                                                                                                               Maa






Copyright © 2016 Za półką z książkami... , Blogger